Verslag 1
Reeds in 2007 werden wij benaderd door de heer Reuvekamp, africhtingcommissaris van de NHC of wij belangstelling hadden een africhtingwedstrijd voor Hollandse Herders op te zetten. De NHC was van mening dat de Hollandse Herder ook op het gebied van africhting, naast alle andere werkhondenrassen, een Nederlands Kampioenschap moest kunnen neerzetten. Daar de eerste stappen waren gezet, lag nu de taak bij ons om dit te realiseren en ook daadwerkelijk een wedstrijd op de kaart te zetten. Met als doelstelling voor ons: een sportieve wedstrijd in hondensportland, waar een ieder door gemotiveerd wordt om volgend jaar terug te keren of de intentie heeft om volgend jaar deel te nemen!

Op het prachtige terrein van de HSV Hoogkerk, reeds zeer bekend in Nederland door haar internationale africhtingwedstrijd om de CACIT (werkhonden-titel): de Holland Cup, kwamen dit weekend niet alleen de IPO III honden in actie maar ook werd er gestreden om de Beste IPO I hond en Beste IPO II hond. Als keurmeester waren uitgenodigd de heren H.C. Boll uit Duitsland, keurend afd. A. en de heer B. Ekhart uit Nederland keurend afd. B en C. Als pakwerkers kwamen in actie Rene Wever (korte werk) en Willem de Vries (lange werk). Voor Willem de Vries was dit NK overigens de laatste wedstrijd als wedstrijdpakwerker.

Een week voor het evenement stonden nog 22 combinaties uit diverse landen zoals Amerika, Tsjechië, Duitsland, Oostenrijk, Zweden, Frankrijk en Nederland, ingeschreven. Hierin was onze doelstelling dat als wij 10 – 15 Hollanders bij elkaar krijgen, waarvan minimaal 6 IPO III, het evenement voor ons geslaagd zou zijn.

Zaterdag 20 september hadden we een ontmoeting- c.q. intraindag voor deelnemers en gasten. De eerste groep verzamelde zich omstreeks 9.00 uur in de kantine om de speurvelden op te zoeken en met de hondjes te gaan speuren. De overige deelnemers en gasten namen een bak koffie, plakje cake erbij, even bijkletsen en dan het veld op voor appèl. Aansluitend omstreeks 13.00 uur begonnen we met manwerk, 25 combinaties passeerden de revue. Voor de buitenlandse deelnemers was er nog een mogelijkheid om op de wedstrijd-pakwerker in te bijten. Het was een zeer aangenaam internationaal gebeuren, waar een ieder z’n uiterste best deed om met elkaar te kunnen communiceren in allerlei talen en waar men diverse africhtingmethoden en stijlen kon bekijken. Al met al werd het een interessante middag waarbij de enige overeenkomst was dat we allemaal met onze Hollanders aan het werk waren.

De loting stond gepland om 16.00 uur maar om alle intrainers en gasten evenveel tijd te gunnen werd de loting uitgesteld tot 17.00 uur. In 3 talen werden de namen en nummers omgeroepen, ieder trok zijn lot en was vervolgens zeer nieuwsgierig naar de daarbij behorende tijden. Aansluitend werd de BBQ aangestoken en kwamen de salades, rauwkost en stokbroden op tafel. Het vlees kwam op de BBQ en de saamhorigheid in de sport werd voortgezet tijdens het gezamenlijke eten. Omstreeks 23.00 uur werden de lichten gedoofd en de nachtrust aanvaardt, zodat de volgende ochtend iedereen weer fit en fris en vol goede moed de strijd kon aangaan om de felbegeerde titel Nederlands Kampioen.

Zondag 21 september om 8 uur was het startschot voor de Tsjechen op de speurvelden die er goed bijlagen, helaas zakten twee combinaties op dit onderdeel. De beste Hollander op afdeling A (speuren), werd de 9,5 jarige teef Tessa voorgebracht door Klaas Stienstra. De keurmeester was vol lof over de intensieve, diepspeurende wijze van Tessa en beloonde haar daarvoor met 98 punten. Jack, de 15-jarige zoon van Klaas Stienstra bracht Tessa’s dochter Ashadow voor en deze combinatie behaalde maar liefst 97 punten.

Tijdens het appèl was er maar 1 uitblinker, die tevens ook de welverdiende titel behaalde. Tonny Ottevanger met Holland Excellent v. Le Dobry behaalde een uitmuntend met 96 punten. Alle andere combinaties haalden tussen een goed en voldoende score. Het publiek genoot van de wijze van voorbrengen van Excellent, een vrolijk, temperamentvolle en snel werkende Hollander. Sommige combinaties hadden gewoon pech deze dag door 1 of 2 oefeningen volledig te missen wat al snel 6 – 10 punten kostte.

Het manwerk ging voor sommige geleiders ook volledig de mist in. De combinaties hadden veelvuldig getraind, maar dan toch kun je helaas niet altijd uitgaan van een positief resultaat. Spanning is een raar iets waar de hond zeer fijngevoelig op kan reageren. De spanning van de baas wordt totaal niet begrepen door de hond, waarom is mijn baasje nu zo anders, wat zou er zijn??? Wat doen al deze 200-250 mensen aan de zijkant van het veld, als je nog nooit z’n groep bij elkaar hebt gezien tijdens een training kan je hond hier wel eens raar van kijken en deze situaties zijn nu eenmaal ook moeilijk na te bootsen. Toch wens ik deze combinaties de moed om door te gaan en niet op te geven, zoals de voorzitter van de NHC schreef in haar voorwoord: “Laat het de eigenaar juist een uitdaging zijn om die Hollander toch 1 slag voor te blijven”.
Naast deze voor mij ook vervelende voorvallen, was Excellent hier ook weer de uitblinker. Hij was wel overtuigend, goede vaste beet, veel drang, correct lossen en hield voor zijn werk maar liefst 97 punten over. De oude Tessa, liet ook nog even aan het publiek zien dat zij haar mannetje, sorry vrouwtje, stond. Ze was nog zeer snel met revieren, goed aanblaffen maar maakte af en toe een schoonheidsfoutje, wat resulteerde in 95 punten!

Ook de Tsjechische Zuzana Smrckova liet met haar Nitro een goed bijtende hond zien wat resulteerde in 94 punten. De hardste steller van deze dag is voor mijn gevoel geweest de hond Aaron van de Amerikaan Les Flores. Aaron bracht Willem de Vries tijdens de afstand bijna volledig uit balans waardoor deze tweemaal moest roteren. Helaas was de hond iets brutaal en luisterde niet volledig wat resulteerde in 84 punten. Maar deze hond was zeker een kanjer om te bekijken.

Nadat alle honden hadden gebeten werd pakwerker Willem de Vries door Ben Ekhart nog even in het zonnetje gezet. Ben Ekhart heeft Willem in 1984 opgeleid tot pakwerker, hij vertelde een kleine historie over hetgeen er tijdens de cursussen werd verwacht van de pakwerker en dat dit niet altijd lichtzinnig was, maar wat wel resulteerde in een goede wedstrijd- en verenigingspakwerker. Namens HSV Hoogkerk kreeg Willem een schitterende fotocollage van 24 jaar pakwerk overhandigd.

De dag verliep grandioos mede door het mooie weer, mijn vrijwillige familie en hondensportkennissen die de catering grandioos verzorgden. De inmiddels vertrouwde bezetting van het secretariaat, de groep van HSV Batavia uit Lelystad, de spoorleggers uit Harderwijk, de wedstrijdleiders uit diverse streken, de pakwerkers, keurmeesters, de boer van de speurvelden en natuurlijk de vrijwilligers van Hoogkerk. Mede dankzij deze mensen, onze sponsoren en adverteerders, publiek en natuurlijk deelnemers kan ik een beetje tweeledig terug zien op weer een schitterend weekend met hondensport in Hoogkerk.

Om 17.30 uur werd de prijsuitreiking gedaan door de heer Reuvekamp.
Met als Nederlands Kampioen 2008 Tonny Ottevanger met Holland Excellent v. Le Dobry met 286 punten (U) tevens beste afd. B en afd. C.
Tweede plaats Klaas Stienstra met Tessa, totaal 278 punten (ZG) tevens beste afd. A.
Derde plaats voor Fennita Giethoorn met Holland Clay v. Le Dobry totaal 276 punten (ZG).

Beste buitenlandse Deelnemers is: Les Flores met Vrijheid’s Aaron met 255 punten
Jongste deelnemer is Jack Stienstra met Ashadow, 259 punten

Beste IPO II: Eva Kosnarova met Aida Rombrand Bohemia met 243 punten.

Na het dankwoord van de heer Reuvekamp werden de kampioenen gefeliciteerd en de inhoud van de herinneringstassen bekeken. Na de nodige bedankjes werd er afscheid genomen en aan de, voor enkelen lange, reis richting huis begonnen. Ik hoop dat een ieder net als ik genoten heeft van twee mooie dagen hondensport. Mochten wij dit volgend jaar weer mogen organiseren dan hoop ik uiteraard een ieder weer te mogen begroeten.

José Stienstra

Verslag 2
First, let say that competing at the Open World Dutch Shepherd Championship was amazing. The people, the dogs and the location of the event was to say the least wonderful.

I have competed with my German Shepherd in Germany (four times) and in Austria (once) with my Malinois, before coming to the Netherlands to compete with Aaron. This Championship was by far the most enjoyable.

Before I get into the competition itself, let me tell you what occurred before coming to Holland. It is quite a tale indeed.

I was advised to go to www.ledobryhollanders.nl and check out the website. I got interested and I decided to enter the event. I did not know how I was to pay for this, but I figure at leas I would enter. I knew that by entering this event, I would make it a World event, not just an European Championship, so I was excited.

I told Aaron’s owner, Asheley Winters, that I had entered, she also was excited and told me that she was going to pay for the trip so I can show Aaron. I made the preparations and a couple of months before we headed out to the Netherlands, Asheley told me she had been diagnosed with Multiple Sclerosis and would not be able to fund the whole trip. She told me she at least help with the flight and car rental, which were the biggest expenses. Some of the members at club training overheard the conversation on the phone and as I finished talking, they apologize for listening, and told me that they would make a collection to help me go to the Championship. Well, to make a long story short, Cascade SchH. Club as well as my parents and some friends, pitched in some money and I was able to have enough money to travel to the 1st Open Dutch Shepherd Championship, which for us is The 1st World Dutch Shepherd Championship.

After a 14 hour flight and a couple of hours drive from Amsterdam to where my hotel was located, I took a short nap and then drove to the competition field where I met Jose. From the moment I got to the field, I was welcome with open arms and shown the field. I got to work Aaron a couple of times before the competition.

In the US, our club has white permanent blinds, but here to my surprised, the blinds were surrounded by very big trees. It turned out that it was ok for Aaron and on trial day he did a good job. We ended in 7th place and took the Best Foreign dog trophy.

The whole experience was great. The field, the helpers and the tracking conditions were good. Met several people from other countries as well and I hope I made long lasting friends. Our goal here is to save money to come to the 2009 Championship in hopes to do a better job.

Thank you,
Les Flores and Vrijheid’s Aaron

Verslag 3
Franck, Alpha et l’Hurepoix Team De France remercient le club de Hoogkerk pour ce championnat organisé dans la joie et la sportivité.
C’est un honneur d’avoir pu participer à ce championnat du Berger hollandais ; 13 chiens en I.P.O. 3, et tous très bons.
Remerciements particuliers à José, Klaas, et super TomTom Jack, pour ce week-end, et encore bravo à Excellent, Tessa, Clay, moteurs de ce championnat.
Mention spéciale à la French Team de l’Hurepoix pour ses encouragements.

Amicalement,
Franck & Alpha

Verslag 4
I have very special dog. It is Dutch shepherd and for couple years he is part of my life. I train with my dog and also go to tournaments. In June 2008 I have decided to accept invitation to tournament in accordance with IPO1, 2, 3 – Open Dutch Championship. To This tournament came also people from France, Germany and from USA. I have got my invitation from breeding station Le Dobry Hollanders – Klaas, Jack and José Stienstra.

This people in cooperation with other funs of this breed have organized not the first tournament again. They are trying to prove that this breed is a working dog and should be classified accordingly. There is no one reason to doubt. And it was proved again during the tournament.

So our team started the trip to Holland on Friday 19th October 2008. It is long trip about 900 km. We came to the destination on Saturday morning and the officials took care of us. The training was organized the same day at 10 AM. I did not feel very comfortable during the training because of other training which was done at the same time and had nothing to do with the tournament. At 5 PM were the drawing lots. I have got no. 3 which was actually no.1 in category IPO3. In the evening we have enjoyed small/big barbecue it was very nice but we were all tired after the trip and got sleep early.

Next day at 8 AM we were first going to do tracing test and the tournament has started. The terrain was ideal, than we follow with obedience and defense. It was all very interesting and good to see, we all cheered for our friends and dogs. The atmosphere was just perfect.

The results were calculated very fast after all the disciplines have finished. Than the victory ceremony was done. I would like to thank all the officials and people who have organized this nice tournament and hope we will continue and keep this tradition.

We departed home at Sunday evening after we have packed and once more seen our awards and gifts. We look forward to next year event.
Zuzana Smrcková

Verslag 5
Niet selecteren op werkeigenschappen verandert het ras óók

Graag wil ik reageren op het artikel van onze voorzitter over de sporthonden van het genre IPO en KNPV.

De opmerking van Dhr. Hilvers: “Als iemand de Hollandse herder niet geschikt vindt voor een speciale tak van werk, moet hij een ander ras kiezen, dat wel geschikt is, maar van de Hollandse herder afblijven.” vindt ik een ernstige veroordeling van de fokkers die betrokken zijn met de werkeigenschappen van ons ras. Ook deze fokkers proberen met liefde voor het ras een werkhond in stand te houden!

In het boek “Allemaal Hollanders” staat beschreven dat de Hollandse herder ontstaan is uit werkhonden. Geselecteerd uit de honden met de meeste gebruikswaarde.

In het kader op pagina 112 staat een artikel van C.A. Kruis. (waarschijnlijk rond 1920 – 1930)
Ik citeer:

“Een H.H. (kort-, ruw- of langhaar) heeft inderdaad van nature basiseigenschappen, die hem voor de politieafrichting zeer geschikt doet zijn. Wij moeten er op letten, dat wij niet te zeer die kant op gaan. Wij moeten er voor zorgen, dat onze honden zijn: stevige, rustige, moedige knapen, intelligent en bestand tegen de invloeden van het nationale klimaat. Betrouwbaar is een eerste vereiste; het mogen geen uitschieters zijn; zij moeten in iedere normale huiselijk omgeving op hun plaats zijn. Voldoet het ras in doorsnee aan de hier opgesomde kwaliteiten, dan zal het een genoegzaam percentage bevatten, dat de vereiste moed en scherpte bezit, die men voor een politiehond nodig acht.”

Dit citaat geeft aan dat de Hollandse herder als verdedigingshond of politiehond niet iets van de laatste tijd is. Hierbij wil ik niet zeggen dat de Hollandse herder een gevaarlijke, scherpe hond moet/mag zijn, maar dat een hond met de ware herdershondenaard als werkhond heel geschikt is voor verschillende disciplines.

Het IPO-programma is een veelzijdige sport, waar ook veelzijdige honden voor nodig zijn. Bij het speuren worden o.a. zelfstandigheid, rust en doorzettingsvermogen getest, voor het appèl zijn o.a. volgzaamheid, snelheid en atletisch vermogen een vereiste. Tijdens het manwerk (de verdedigingshandelingen) moet je een hond met voldoende moed, hardheid en scherpte hebben, die toch gehoorzaam en betrouwbaar blijft. Aangezien dat IPO steeds op wisselde terreinen en met wisselende helpers gehouden wordt, is een stabiele hond een vereiste.
Door te selecteren op werkeigenschappen zullen lang niet alle honden het IPO-programma aankunnen, de honden hebben dan waarschijnlijk wel genoeg goede eigenschappen om heel goede sporthonden te kunnen worden in andere disciplines als speurhond, reddingshond, G&G, behendigheid enz.

Wanneer we kijken naar andere werkrassen, organiseren de rasverenigingen activiteiten om de gewenste eigenschappen te toetsen, de fokkerij er op aan te passen en liefhebbers te motiveren om met hun hond te werken. De Belgische en Duitse herders organiseren verschillende wedstrijden voor hen in verschillende disciplines, Voor de retrievers zijn diplomadagen voor de jacht, voor Border collies zijn wedstrijden schapendrijven enz.
Echter zijn er ook rasverenigingen die geen eisen of proeven/wedstrijden hebben. Bij die rassen zie je ook dat de honden steeds minder geschikt worden voor het werk. Ik vind het ongepast om hier voorbeelden te noemen, maar iedereen weet dat er in de rasgroep ‘jachthonden’ rassen zitten die een jager nooit zal kiezen op mee op jacht te gaan.

Op dit moment organiseert de NHC alleen clubmatches en strandwandelingen. Voor het behouden van een eeuwenoud werkhondenras is dit niet genoeg!! Het niet selecteren op werkeigenschappen zal de Hollandse herder veranderen in een huishond.
Dus laten we er voor waken dat de Hollandse herder niet veranderd in een leuke sociale showhond, die in huis rustig is en af en toe een strandwandeling wil maken.

Om terug te komen op de opmerking van dhr. Hilvers:
We weten dat de Hollander vroeger een karig bestaan had en dat hij altijd als werkhond heeft gefungeerd. Zowel bij de schapen, als waak/verdedigingshond en als “manusje van alles”. Het is dus geen kwestie om de Hollander te veranderen in een werkhond, maar we moeten de werkeigenschappen behouden door er ook op te selecteren!!

Jaap Oosterhoff

Verslag 6
Arbeitstreffen und Hollandse Herder Open Nederlands Kampioenschap in Hoogkerk

„Working with a dog is fun. Working with a Dutch Shepherd is even more fun!”, so beginnt das Vorwort von Miriam Vermeeren (Vorsitzende des NHC) in der Festschrift zum Open Dutch Shepherd Championship.

Am 20. und 21. September 2008 war der Hundeplatz in Hoogkerk (Groningen/Niederlande) eine internationale Hochburg der Holländischen Schäferhunde: Hundesportler, Ausbildungswarte, Schutzdiensthelfer, Züchter und Liebhaber der gestromten Schäferhunde sind an diesem Wochenende aus Deutschland, Tschechien, USA, Frankreich, Schweiz und den Niederlanden nach Hoogkerk gereist, um am Samstag gemeinsam zu trainieren und/oder am Sonntag mit ihren vierbeinigen Partnern beim „Hollandse Herder Open Nederlands Kampioenschap“ um den Sieg zu kämpfen. Der NHC (Nederlandse Herdershonden Club, www.hollandseherder.nl ) hat in Zusammenarbeit mit der „Werk Honden Groep de Holländer“ dieses Championat der Holländer ausgerichtet. Der gastgebende Verein war der HSV Hoogkerk.

Die Werk Honden Groep de Hollander wurde 2002 gegründet. Sie wird organisiert von den Züchtern des Zwingers „le Dobry“ (Familie Stienstra, www.ledobryhollanders.nl ). Die Arbeitsgemeinschaft veranstaltet regelmäßige Trainingstreffen und Seminare. Das Arbeitstreffen am Samstag wurde zum vierten Mal in Hoogkerk durchgeführt. Dazu sind auch andere Rassen willkommen. Außer den „Holländern“ waren Belgische Schäferhunde (Tervueren, Malinois), Deutsche Schäferhunde und auch ein Dobermann dabei. Eine Gruppe Hundeführer fuhr am Samstagmorgen zuerst ins Fährtengelände. Ob Welpe, Junghund, Anfänger oder ausgebildeter Fährtenhund – jeder hatte die Möglichkeit auf den weitläufigen Wiesen für seinen Hund eine passende Fährte zu legen. Anschließend wurde auf dem Platz Unterordnung trainiert und nach der Mittagspause war der Schutzdienst an der Reihe. Man hatte die Gelegenheit, verschiedene Trainingsmethoden anzuschauen und sich Tipps und Tricks von erfahrenen Hundeführern zu holen. Für den Schutzdienst standen mehrere Schutzdiensthelfer zur Verfügung. Und es gab trotz der internationalen Teilnehmer keine sprachlichen Barrieren. Es wurde querbeet in vielen Sprachen diskutiert, dem einen auf Niederländisch zugehört, hier mal was auf Deutsch erklärt, dem nächsten in Englisch geantwortet, dann ins Tschechische übersetzt, dazwischen der Schweizer Dialekt…… Es war erstaunlich, aber alle haben sich irgendwie verstanden. Irgendeiner wusste immer die passenden Worte und konnte weiterhelfen.

Am Abend wurde die Startreihenfolge der Teilnehmer für den Wettkampf ausgelost, bevor es zum gemütlichen Teil überging: es gab leckeres BBQ! Überhaupt war die Gastfreundschaft des ausrichtenden Vereins nur lobenswert! Alle Ansprachen wurden in drei Sprachen (Niederländisch, Deutsch, Englisch) durchgeführt. Die Preise waren günstig und es gab eine große Auswahl an Essen. Man hatte auch die Möglichkeit auf einer Wiese neben dem Hundeplatz zu campen. Die Gäste wurden rundum bestens versorgt, die fleißigen Helfer waren immer freundlich und hilfsbereit. Allen voran Familie Stienstra: sei es als Ausbildungswart oder als Teilnehmer oder beim Thekendienst – Klaas, Jack und Jose waren immer irgendwo im Einsatz.

Am Sonntag wurde es dann spannend: seit vielen Jahren wurde wieder einmal die Offene Niederländische Meisterschaft der Holländischen Schäferhunde in IPO ausgetragen. Dieser Wettkampf wurde 1987 zum ersten Mal ausgerichtet und seit vielen Jahre nicht mehr durchgeführt. Teilnehmen dürfen nur reinrassige Holländische Schäferhunde mit Stammbaum. Der beste IPO 1-Teilnehmer erhält den Titel „Beste IPO 1 hond“, der beste IPO 2-Teilnehmer den Titel „Beste IPO 2 hond“ und der IPO 3-Sieger wird zum „Nederlands Kampioen“ gekürt.

Fünfzehn Starter haben sich für diese Meisterschaft angemeldet: vierzehn Kurzhaar Hollandse Herder und ein Rauhaar (Twarres van’t Piratennest), dreizehn Teilnehmer in IPO 3, je ein Teilnehmer in IPO 1 und IPO 2. Die weiteste Anreise hatte der Amerikaner Les Flores, der nicht zum ersten Mal zu einem Internationalen Hundesportwettkampf nach Europa geflogen ist. Er startete bereits bei der Weltmeisterschaft der Belgischen Schäferhunde und bei der Deutschen Meisterschaft des dhv. Seine Reise wurde von der Züchterin seines Hundes und seinem Hundesportverein gesponsert.

Der Wettkampf begann am Sonntagfrüh mit der Fährtenarbeit. Hier richtete der deutsche Leistungsrichter H.C. Boll. Das Fährtengelände war kurzes Gras, das aber teilweise Furchen mit Mist hatte. Zwei Hunde konnten in dieser Abteilung das Prüfungsziel nicht erreichen. Dreimal konnte H.C. Boll die Wertnote „vorzüglich“ vergeben: K. Stienstra/Havrevingens Harma 98 Punkte, Giethoorn/Holland Clay van le Dobry 96 Punkte, J. Stienstra/Ashadow 97 Punkte. Der 15-jährige Jack Stienstra war der jüngste Hundeführer, der mit Ashadow so manchen erfahrenen „alten“ Hundeführer geschlagen hat und in der Gesamtwertung auf Platz sechs landete.

Unterordnung und Schutzdienst wurden von dem niederländischen Leistungsrichter B. Ekhard bewertet. Die Vorführungen in der Unterordnung waren teilweise enttäuschend. Nur ein Team zeigte eine überzeugende Arbeit ohne große Fehler und erhielt ein verdientes „vorzüglich“: Tonny Ottevanger mit Holland Excellent v. le Dobry (96 Punkte). Alle anderen Vorführungen waren im „gut“ oder gar im „befriedigend“. Einige Hunde zeigten keine schöne Freifolge, sondern liefen trieblos bzw. unaufmerksam neben ihren Hundeführern her. Bei anderen klappte die eine oder andere Übung nicht, so dass hier viele Punkte verloren gingen.

Im Schutzdienst wurde im Teil 1 der Helfer (Pakwerker) René Wever und im Teil 2 Willem de Vries eingesetzt. Für Willem de Vries war dies der letzte große Wettkampf, den er gehetzt hat. Aus gesundheitlichen Gründen hat er sich mit dieser Prüfung in den Ruhestand verabschiedet. Er hat 1984 mit 14 Jahren als Schutzdiensthelfer begonnen und viele große Wettkämpfe gehetzt. Beide Helfer hatten in den Belastungsphasen sehr laut und sehr viel geschrien, was aber keinen der Hunde beeindruckte. Die Helfer haben durchgängig eine gleichbleibende Arbeit gezeigt und für die Hunde gearbeitet. In der Abteilung C erhielten fünf Teams die Wertnote „sehr gut“, aber nur einmal konnte die Wertnote „vorzüglich“ vergeben werden: auch hier blieb das Team Ottevanger/Excellent ungeschlagen (97 Punkte).

Die Siegerehrung wurde von Jan Reuvekamp (NHC) durchgeführt. Mit der Gesamtpunktzahl von 286 Punkte wurde Tonny Ottevanger (NL) mit Holland Excellent v. le Dobry der neue „Nederlands Kampioen“. Excellent war der jüngste IPO 3-Hund auf diesem Wettkampf (*19.11.2004) und auf Platz zwei folgte der älteste Hund: die Hündin Havrevingens Harma (genannt Tessa, *22.3.1999) von Klaas Stienstra (NL) mit 278 Punkten (98/85/95). Havrevingens Harma ist übrigens die Großmutter von Holland Excellent v. le Dobry. Platz drei belegte Fennita Giethoorn (NL) mit dem fünfjährigen Holland Clay van le Dobry mit 276 Punkten (96/88/92). Als Bester ausländischer Teilnehmer wurde Les Flores (USA) mit Vrijheid´s Aaron ausgezeichnet. Der Pokal für die beste Fährte ging an Stienstra/ Havrevingens Harma und die Pokale für die beste Unterordnung und den besten Schutzdienst an Ottevanger/Excellent.

Leider hat die IPO 1-Teilnehmerin das Prüfungsziel nicht erreicht: Eva Rejnartova (CZ) mit Cezanne Lorrain Wapini von Folge (58/70/–). „Beste IPO 2 hond“ wurde die einzige IPO 2-Starterin Eva Kosnarova(CZ) mit Aida Rombrand Bohemia (82/81/80).

Wir haben ein herrliches Wochenende in Hoogkerk verbracht. Viele neue nette Leute kennen gelernt, Kontakte geknüpft, Erfahrungen ausgetauscht, viel Spaß gehabt und viele tolle Hollandse Herder gesehen. Im nächsten Jahr sind wir wieder dabei – vielleicht dann auch als Teilnehmer bei der „Hollandse Herder Open Nederlands Kampioenschap“! So verabschiedete sich der Amerikaner Les Flores mit den Worten:
„See you next year!“

Andrea Manthey